Ο Κωνσταντίνος Μέρμηγκας γεννήθηκε στον Κάμπο του Οιτύλου το 1874. Σπούδασε ιατρική στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας και αναγορεύτηκε διδάκτωρ το 1895. Μετά από υποτροφία μετέβη στην Γερμανία και εξειδικεύτηκε στην Χειρουργική και τη Στρατιωτική Υγειονομική. Επέστρεψε στην Αθήνα το 1903 και υπηρέτησε ως χειρουργός στο Α΄ Στρατιωτικό Νοσοκομείο, έχοντας ενταχθεί στο Υγειονομικό Σώμα του Ελληνικού Στρατού. Εκλέχθηκε Υφηγητής της Χειρουργικής το 1905. Παραιτήθηκε από την ενεργό στρατιωτική υπηρεσία και εκλέχθηκε έκτακτος Καθηγητής της Χειρουργικής Κλινικής του Εθνικού Πανεπιστημίου το 1915, ενώ το 1922 εκλέχθηκε τακτικός Καθηγητής της Εγχειρητικής και Τοπογραφικής Ανατομικής. Το 1935 εκλέχθηκε τακτικός Καθηγητής και Διευθυντής της Χειρουργικής Κλινικής. Το 1911 κατήλθε στον πολιτικό στίβο και εκλέχθηκε βουλευτής Λακωνίας, ενώ το 1932 εκλέχθηκε Γερουσιαστής εκπροσωπώντας το Πανεπιστήμιο Αθηνών, την Ακαδημία και τις Ανώτατες Σχολές. Την περίοδο 1923-1935 διετέλεσε πρόεδρος της Ιατρικής Εταιρείας Αθηνών και το 1936 εκλέχτηκε μέλος της Ακαδημίας του Μονάχου. Διετέλεσε δήμαρχος Αθηναίων, διορισμένος από τους Γερμανούς, από τον Ιούνιο έως την 1η Αυγούστου του 1941 και παραιτήθηκε όταν αντιλήφθηκε πως ήταν ανέφικτη η σωστή δράση του ως δημάρχου. Ο Μέρμηγκας διακρίθηκε για την επιστημονική του κατάρτιση και την ευρυμάθειά του. Ήταν βαθύς γνώστης της αρχαίας ελληνικής και της χριστιανικής γραμματείας και ο λόγος του διακατέχονταν από φιλοσοφικό στοχασμό, ενώ ήταν ποιητής και κριτικός λογοτεχνίας. Ο Μέρμηγκας υπήρξε αιρετική προσωπικότητα που πάλεψε να υπερασπιστεί τις ιδέες του.