Ο Σπυρίδων Μαγγίνας γεννήθηκε το 1839 στην Αθήνα. Ολοκλήρωσε τις σπουδές του στην Ιατρική Σχολή Αθηνών και το 1861 έλαβε τον τίτλο του διδάκτορα. Άσκησε την ιατρική αρχικά σε στρατιωτικό νοσοκομείο στην Αιτωλία, τόπο καταγωγής του πατέρα του, αγωνιστή του ’21 και μετέπειτα υπουργού Οικονομικών, Αναστάσιου-Τάτση Μαγγίνα (1792-1880).Κατόπιν μετέβη για περαιτέρω σπουδές στη χειρουργική στη Βιέννη και στο Παρίσι. Επιστρέφοντας στην Ελλάδα εκλέχθηκε Υφηγητής και ακολουθώντας την ακαδημαϊκή εξέλιξη, το 1874, εξελέγη έκτακτος και το 1880 τακτικός Καθηγητής της Χειρουργικής Παθολογίας. Το 1881 μετέβη στη Χίο για να καταγράψει μαζί με τον Αναστάσιο Χρηστομάνο τις ζημιές τις οποίες προκάλεσε ο μεγάλος εκεί σεισμός. Το 1893 εκλέχθηκε τακτικός Καθηγητής της Χειρουργικής Κλινικής, ενώ κατά το ακαδημαϊκό έτος 1897-98 διετέλεσε Πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το 1898, έπειτα από απόφαση της Συγκλήτου και της Ιατρικής Σχολής, ευτύχησε να αναλάβει τη διεύθυνση και τη διοργάνωση του Αρεταίειου νοσοκομείου, υλοποιώντας το όραμα του Δασκάλου του, Θεόδωρου Αρεταίου. Στη θέση αυτή έμεινε για 11 συναπτά έτη έως το 1909. Έναν χρόνο αργότερα, τον Ιούνιο του 1910, κατέστη επίτιμος Καθηγητής της Ιατρικής Σχολής ως ένδειξη αναγνώρισης του σημαντικού του έργου και της συμβολής του στην πρόοδο της ιατρικής. Το 1902 θα πραγματοποιήσει με επιτυχία, πρώτος στην Ελλάδα, επέμβαση ολικής νεφρεκτομής δεξιά. Ο Μαγγίνας εκδήλωσε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την αρχαία ελληνική ιατρική ενώ θα εισάγει τον όρο απολύμανσις στη σύγχρονη ελληνική ιατρική, τον οποίο υιοθέτησε από τον Όμηρο. Το 1877 μετέφρασε το τετράτομο έργο, Εγχειρίδιον Ειδικής Χειρουργίας του Γερμανού Καθηγητή Χειρουργικής Wilhelm Roser (1817-1888). Κατά τα έτη 1892-96 εξέδωσε το τρίτομο έργο του, Ειδική Χειρουργική. Κληροδότησε την περιουσία του στο Πανεπιστήμιο Αθηνών για τη δημιουργία του ομώνυμου μαιευτηρίου στο «Αρεταίειο» Νοσοκομείο που σήμερα φέρει το όνομά του.