Η Ιατρική Σχολή στην πρώτη γραμμή
Ἄλγους Ἴασις
Η προσφορά της Ιατρικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού
Πανεπιστημίου Αθηνών στην κοινωνία και την εκπαίδευση
Η Ιατρική Σχολή σε άμυνα
Κατά την ταραχώδη περίοδο 1936-1945, το προσωπικό της Ιατρικής Σχολής και οι φοιτητές, καλούνται να αντιμετωπίσουν τις αναδυόμενες προκλήσεις. Το καθεστώς Μεταξά, σε μια προσπάθεια να προβληθεί ως κυβέρνηση πρόνοιας, μεριμνά για τη συστημική περίθαλψη του πληθυσμού. Παράλληλα, επιφέρει νομοθετικές αλλαγές στο Πανεπιστήμιο, που αποσκοπούν στον κρατικό του έλεγχο.
Η απόφαση της Ελλάδας να αντισταθεί εναντίον των δυνάμεων του Άξονα, κατά τη διάρκεια του ελληνοϊταλικού και ελληνογερμανικού πολέμου (28 Οκτωβρίου 1940-31 Μαΐου 1941), θέτει τον πολεμικό μηχανισμό της χώρας σε αντεπίθεση. Το εθνικό αίσθημα εκδηλώνεται με αντιδράσεις και επικρίσεις από τα πανεπιστημιακά όργανα κατά της ιταλο-γερμανικής κατοχής (1940-1945).
Οι πανεπιστημιακές αρχές δείχνουν αμέριστο θάρρος, αψηφούν τον κίνδυνο και διαμαρτύρονται επανειλημμένα προφορικώς και εγγράφως για τις ανήκουστες ωμότητες που ασκούν οι κατοχικές δυνάμεις στον ντόπιο πληθυσμό. Καταγγέλλουν επίσης τη σύλληψη και τη βίαιη μεταχείριση Καθηγητών, φοιτητών και εργαζομένων του Πανεπιστημίου, ζητώντας την απελευθέρωσή τους.
Μέσα σε αυτό το κλίμα, η Ιατρική Σχολή στηρίζει έμπρακτα τον αγώνα για την απελευθέρωση. Η Κοσμητεία της Ιατρικής ανακοινώνει τη διάθεση όλων των Καθηγητών στις ανάγκες του πάσχοντος πληθυσμού και των τραυματιών πολέμου. Η ανταπόκριση των Καθηγητών και των φοιτητών στο κάλεσμα της Κοσμητείας είναι άμεση. Στις συνθήκες αυτές δεν είναι λίγες οι φορές που τα μαθήματα αναστέλλονται, εξαιτίας του πολέμου, ενώ προς ανακούφιση των φοιτητών διακόπτεται η καταβολή διδάκτρων.
Οι φοιτητές και οι φοιτήτριες της Ιατρικής Σχολής, καθώς και φοιτητές άλλων σχολών του Πανεπιστημίου, συμμετέχουν ενεργά στην αντίσταση ενάντια στον κατακτητή, είτε με ειρηνικούς τρόπους (διαδηλώσεις, διαμαρτυρίες κ.ά.) είτε εντασσόμενοι σε ένοπλα σώματα. Η φωτογραφία απεικονίζει διαδήλωση στην Αθήνα κατά τη διάρκεια του Κινήματος του 1935.
Έγγραφο του 1941, υπογεγραμμένο από τον Καθηγητή της Παθολογικής Προπαιδευτικής Κλινικής και Κοσμήτορα της Ιατρικής Σχολής, Αναστάσιο Αραβαντινό (1879-1948), που απευθύνεται στην Πρυτανεία του Πανεπιστημίου, επισημαίνοντας τις δυσκολίες που προέκυψαν, λόγω της διακοπής των μαθημάτων εξαιτίας του πολέμου.
