Ο Γεώργιος Σκλαβούνος γεννήθηκε το 1869 στην Τιθορέα. Μετά την ολοκλήρωση των εγκύκλιων σπουδών του στην Θήβα εγγράφηκε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών με σκοπό να ζητήσει μετεγγραφή στη Νομική Σχολή και να ακολουθήσει τον δικαστικό κλάδο. Ωστόσο, ύστερα από προτροπή του πατέρα του, το 1885 μετέβη στη Ζυρίχη της Ελβετίας για την εκμάθηση της γερμανικής γλώσσας και στη συνέχεια στο Βύρτσμπουργκ της Βαυαρίας για να σπουδάσει ιατρική. Το 1891 αναγορεύθηκε διδάκτορας της Ιατρικής. Στην Γερμανία, οι ικανότητες του Σκλαβούνου εκτιμήθηκαν από τον Καθηγητή Rudolf - Albert von Köliker (1817-1905), ο οποίος του προσέφερε θέση βοηθού στο Ανατομικό Ινστιτούτο του Βύρτσμπουργκ. Μετά από διετή παραμονή, ο Σκλαβούνος αναγκάστηκε να επιστρέψει στην Ελλάδα για οικογενειακούς λόγους. Το 1893 εκλέχθηκε Υφηγητής της Ανατομικής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και επιμελητής του εργαστηρίου Ανατομίας. Το 1899 εκλέχτηκε τακτικός Καθηγητής Περιγραφικής Ανατομίας και έλαβε την έδρα της Ανατομίας. Από το 1897 υπήρξε ισόβιο μέλος της Διεθνούς Ανατομικής Εταιρείας. Το 1906, ο Σκλαβούνος εξέδωσε το περίφημο σύγγραμμά του Ανατομική του ανθρώπου που έμελλε να αποτελέσει σταθμό στην μελέτη της ανατομίας και να γνωρίσει αρκετές επανεκδόσεις. Το 1926 εξελέγη μέλος της Ακαδημίας Αθηνών και το 1933-1934 διετέλεσε διευθυντής του Οδοντιατρικού Σχολείου (σήμερα Οδοντιατρική Σχολή). Επί των ημερών του εγκαινιάστηκε το καινούργιο Ανατομείο στο Γουδή, ενώ ο ίδιος οργάνωσε το Ανατομείο με βάση τα ευρωπαϊκά πρότυπα και εκσυγχρόνισε τον εξοπλισμό του με την αγορά καινούργιων εκμαγείων ανατομίας.