Ο Σπυρίδων Δοντάς γεννήθηκε στις 21 Ιουνίου 1878 στην Αθήνα. Ήταν γόνος παλαιάς αθηναϊκής οικογένειας αγωνιστών του 1821. Το 1894 εγγράφηκε στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και το 1898 αναγορεύθηκε διδάκτωρ. Το 1900 διετέλεσε βοηθός του Φυσιολογείου, ένα χρόνο αργότερα διορίστηκε επιμελητής και το 1916 εκλέχθηκε έκτακτος Καθηγητής Φυσιολογίας (1916). Κατά την περίοδο 1902-1910 μετέβη στη Γερμανία και την Ολλανδία για μετεκπαίδευση. Το 1925 εξελέγη τακτικός Καθηγητής της Πειραματικής Φαρμακολογίας και το 1927 κατέλαβε την έδρα της Φυσιολογίας ως τακτικός Καθηγητής και Διευθυντής του Φυσιολογείου. Δίδαξε για πρώτη φορά το μάθημα της Γενικής Βιολογίας, καθώς και το μάθημα της Ηλεκτροκαρδιογραφίας, μετά την απόκτηση του πρώτου ηλεκτροκαρδιογράφου στην Ελλάδα. Το 1931 εκλέχθηκε μέλος της Ακαδημίας Αθηνών ενώ υπήρξε αντεπιστέλλον μέλος της Γερμανικής Ακαδημίας των Φυσιοδιφών, της Ιταλικής Ακαδημίας και της Ιατρικής Ακαδημίας του Καΐρου. Διετέλεσε Αντιπρύτανης (1945) και Πρύτανης (1946) του Πανεπιστημίου Αθηνών καθώς και Διευθυντής της Οδοντιατρικής Σχολής. Αξίζει να αναφερθεί ότι το 1943 διετέλεσε πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών και από τη θέση αυτή αρνήθηκε να αποκηρύξει την Εθνική Αντίσταση με αποτέλεσμα να καθαιρεθεί τρεις μήνες αργότερα. Επίσης, κατά τη διάρκεια των Βαλκανικών Πολέμων υπηρέτησε ως εθελοντής στρατιωτικός ιατρός σε διάφορα νοσοκομεία της χώρας. Ο Δοντάς κατόρθωσε να διευρύνει πρώτος στην Ελλάδα τα όρια του γνωστικού αντικειμένου της Φυσιολογίας, από τις πειραματικές ασκήσεις στις κλινικές έρευνες. Τα συγγράμματά του Φαρμακολογία (1912) και Φυσιολογία (1928) έτυχαν ευρείας απήχησης και επανεκδόσεων.