Ο Ιωάννης Ολύμπιος γεννήθηκε το 1802 στο Λιτόχωρο Πιερίας. Ολοκλήρωσε τις εγκύκλιες σπουδές στο Βουκουρέστι και μετέβη στην Γερμανία και στην Αυστρία όπου σπούδασε Ιατρική και εξειδικεύτηκε στην Χειρουργική. Το 1837, με την ίδρυση του Πανεπιστημίου Αθηνών (τότε γνωστό ως Οθώνειο), ο Ολύμπιος εκλέχθηκε έκτακτος Καθηγητής της Χειρουργικής Παθολογίας και τέθηκε στην κεφαλή της Α΄ Χειρουργικής Κλινικής, ενώ το 1848 εκλέχθηκε τακτικός Καθηγητής Χειρουργικής Παθολογίας και Οφθαλμολογίας. Διετέλεσε Πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών το ακαδημαϊκό έτος 1855-56. Ο Ολύμπιος θεωρείται ο προπάτορας της ελληνικής πανεπιστημιακής Χειρουργικής. Εξέδωσε το πρώτο εγχειρίδιο Χειρουργικής στην Ελλάδα, το οποίο ήταν μετάφραση στην ελληνική του έργου του Γερμανού Καθηγητή Χειρουργικής και Οφθαλμολογίας Maximilian Joseph von Chelius (1794-1876) υπό τον τίτλο: Εγχειρίδιον της Χειρουργικής. Το σύγγραμμα αυτό αποτελεί έργο σταθμό στην ιστορία της ιατρικής ορολογίας στην χώρα μας, καθώς με αυτό εισάγει την ιατρική ορολογία που θα χρησιμοποιηθεί έκτοτε στην Ελλάδα και η οποία στηριζόταν στην αντίστοιχη της αρχαίας ελληνικής ιατρικής. Ενήργησε έτσι ώστε μέσα από δωρεές ομογενών να λάβει η Ιατρική Σχολή σημαντικό αριθμό χειρουργικών εργαλείων, καθώς και το πρώτο της μικροσκόπιο. Ο Ολύμπιος συμμετείχε ενεργά στου αγώνες του Έθνους για την απελευθέρωση. Σε αυτούς τους αγώνες προσβλήθηκε από τύφο με αποτέλεσμα να απολέσει σταδιακά την ακοή του. Αγαπήθηκε από τους φοιτητές του και ήταν πρότυπο πανεπιστημιακού δασκάλου.