Ο Βαρθολομαίος Γκίζης γεννήθηκε το 1866 στη Μύκονο. Σπούδασε στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και συνέχισε την ιατρική του εκπαίδευση με έμφαση στην Ουρολογία στο Παρίσι, αποκτώντας τη θέση του εσωτερικού βοηθού στην κλινική του Καθηγητή Félix Guyon (1831-1920), θεμελιωτή της γαλλικής σχολής ουρολογίας. Ακολούθως μετέβη στην Ιταλία και στην Αγγλία. Επέστρεψε στην Ελλάδα το 1886 και εκλέχθηκε Υφηγητής, εισάγοντας για πρώτη φορά ως ξεχωριστό αντικείμενο το μάθημα της Ουρολογίας. Το 1915 εκλέχθηκε Καθηγητής της έκτακτης έδρας της Ουρολογίας στην Αστυκλινική, στην οποία παρέμεινε έως το 1923, οπότε και αφυπηρέτησε. Καθιέρωσε βραβείο στο όνομά του για την καλύτερη εργασία ουρολογικού περιεχομένου. Δημοσίευσε σε περιοδικά της εποχής. Συμμετείχε ενεργά στους Βαλκανικούς Πολέμους και διετέλεσε Διευθυντής του πλωτού νοσοκομείου στην Αλβανία με 250 κρεβάτια νοσηλείας. Από τα έργα του διακρίνονται: Ειδική συγγραφή των παθήσεων της ουροδόχου κύστεως: μεθ' ερμηνευτικών εικόνων και σχημάτων (1904) και Μαθήματα τινά περι των νόσων του ουροποιογεννητικού συστήματος: εκ των διδαχθέντων εν τη αστυκλινική του Εθνικού Πανεπιστημίου (1921).