Ο Κωνσταντίνος Λούρος γεννήθηκε το 1864 στη Ναύπακτο όπου και διδάχθηκε τα πρώτα του γράμματα. Ολοκλήρωσε τις εγκύκλιες σπουδές του στην Αθήνα και το 1884 εγγράφηκε στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το 1888 αναγορεύθηκε διδάκτωρ του ιδίου πανεπιστημίου. Διετέλεσε εσωτερικός ιατρός του Θεραπευτηρίου «Ευαγγελισμός» έως το 1891 και στη συνέχεια μετέβη στο Μόναχο και στο Βερολίνο με υποτροφία. Εκεί ειδικεύτηκε στον κλάδο της Μαιευτικής και της Γυναικολογίας. Στο Βερολίνο διετέλεσε βοηθός της πανεπιστημιακής κλινικής του Καθηγητή Robert Michaelis von Olshausen (1835-1915). Το 1885 μετέβη στην Αγγλία και εργάσθηκε στις πανεπιστημιακές κλινικές του Λονδίνου και του Εδιμβούργου. Έλαβε το δίπλωμα του Μαιευτήρα-Γυναικολόγου από την Ιατρική Σχολή του Δουβλίνου. Το 1896 επέστρεψε στην Αθήνα και ένα χρόνο αργότερα εκλέχθηκε Υφηγητής της Μαιευτικής και της Γυναικολογίας. Το 1908 εκλέχθηκε τακτικός Καθηγητής της Μαιευτικής Κλινικής. Εκλέχτηκε επανειλημμένα Κοσμήτορας της Ιατρικής Σχολής, Συγκλητικός και Πρύτανης το 1923. Το 1924 εκλέχτηκε επίτιμο μέλος της Γυναικολογικής και Μαιευτικής Εταιρείας του Βερολίνου. Διετέλεσε μέλος και Πρόεδρος του Ιατροσυνεδρίου, γερουσιαστής με το Λαϊκό Κόμμα, βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας και υφυπουργός Υγείας, Προνοίας και Κοινωνικής Αντίληψης στην κυβέρνηση Κονδύλη. Το 1934 έλαβε τον τίτλο του Ομότιμου Καθηγητή του Πανεπιστημίου Αθηνών και το διάστημα 1896-1936 διετέλεσε ιατρός της βασιλικής οικογένειας. Συμμετείχε στις περισσότερες γέννες των μελών της, μεταξύ των οποίων και σε εκείνη του Βασιλιά Παύλου. Συνέβαλε στην αναμόρφωση της Μαιευτικής στη χώρα μας ενώ το σύγγραμμά του Mαιευτική υπήρξε εγχειρίδιο αναφοράς για μεγάλο διάστημα. Το 1958 εκδόθηκαν τα απομνημονεύματά του με τίτλο Περασμένα Χρόνια.